#ไปเอาชีทที่ห้องพี่เปล่า
JAEDO
พี่รหัสผลักอกรุ่นน้องให้นั่งลงตรงโซฟายาว
ก้มตัวนั่งระหว่างขาคนตัวสูง มือบางไล่ปลดตะขอกางเกงยีนต์จนแจฮยอนรีบจับไว้
“พี่จะทำไร”
เอ่ยถามอย่างเสียงสั่น
“ก็นายปวดไม่ใช่ไง จะช่วยทำให้หายไวๆ” ปัดมือคนตัวสูงออก ปลดตะขอจนสำเร็จ
โดยองกลั้นหายใจนิดหน่อยเมื่อเห็นขนาดของรุ่นน้องที่นั่งปิดหน้าอยู่
ไม่ใช่เล่นๆเลย
“ผม..ทำเองก็ได้”
“สภาพแบบนี้เคยช่วยตัวเองหรือเปล่ายังไม่รู้เลย” พูดพรางยักไหล่กับความอ่อนต่อโลกของน้องรหัสตัวเอง
โดยองไม่ใช่ว่าจะเป็นคนเจนจัดอะไร แต่เรื่องแบบนี้มันก็ต้องมีบ้างตามประสาผู้ชายรักสนุก
“อะ..อึก”
มือบางลูบตามความยาวผ่านชั้นในสีเข้ม
เพียงแค่ลูบก็ทำให้รุ่นน้องถึงกับไปไม่ถูก
เสียงทุ้มครางตอบรับสัมผัสที่พี่รหัสมอบให้ ดึงชั้นในลง
สิ่งที่อยู่ใต้นั้นดีดขึ้นมาตีแก้มใส
“โอ๊ะ..”
โดยองยิ้มขำกับภาพตรงหน้าเด็กน้อยตัวขาวหลับตากัดปากตัวเองแน่น
เอื้อมมือสัมผัสเข้ากับส่วนอ่อนไหวตรงหน้า สัมผัสแปลกใหม่ทำให้แจฮยอนเกร็งตัวขึ้นทันที
ความรู้สึกเหมือนมึนเมากับสัมผัสที่ขยับให้เขา ทำให้คนตัวสูงรู้สึกเหมือนเป็นบ้า
เป็นบ้ากับมือบางที่ขยับอย่างช่ำชอง
“พี่..”
“คงไม่อยากจะให้พี่หยุดหรอกใช่ไหม”
“มองพี่หน่อยสิ แจฮยอนอ่า”
คนตัวสูงค่อยๆลืมตา
ความรู้สึกชาวาบขึ้นเมื่อเจอกับสายตาหวานที่ช้อนมองเขาอย่างเชื่อเชิญ คนตรงหน้าเลื่อนหน้าเข้าไปหาแท่งไอร้อนนั้นโดยที่สายตาไม่ละไปจากเขา
ก่อนจะเผลอปากดูดเม้มส่วนบนแล้วลากปลายลิ้นผ่านแท่งเนื้อตามความยาว
จนคนด้านบนสะดุ้งตัว
“ฮ..ฮื้มมมม”
สัมผัสเริ่มเปลี่ยนจากมือมาเป็นปากบางที่เริ่มรูดรั้งจนสุดความยาวของเขา
แจฮยอนรู้สึกถึงสิ่งที่กำลังออกมา
“จะทำอะไร”
พี่รหัสเริ่มตีหน้ายุ่งเมื่อถูกคนตรงหน้าดึงมานั่งบนตักหนา
พร้อมกับเริ่มดึงขอบกางเกงเขาลง จนเห็นแก่นกายที่คับแน่นของคนตัวบาง
“ผมรู้ว่าพี่ก็อยากให้ผมช่วยเหมือนกัน”
ไม่ใช่
สายตาของคนตรงหน้าไม่ใช่เด็กน้อยที่ขึ้นมาเอาชีทเมื่อสิบนาทีที่แล้วแต่กลับเปลี่ยนเป็นสายตาของผู้ชายที่ต้องการที่จะตะครุบเหยื่อ
ความต้องการของแจฮยอนเริ่มสูงขึ้นเมื่อเห็นหน้าของคนบนตัก ใบหน้าหวานหอบนิดหน่อยปากเจ่อแดงยิ่งเป็นเชื้อเพลงเร่งอารมณ์ของแจฮยอนให้ฉุดไม่อยู่
มือหนากดท้ายทอยบางลงมาประกบริมฝีปากเขาหาอวัยวะเดียวกัน
สอดลิ้นเข้าไปเกี้ยวพันลิ้นหวานที่เริ่มตอบรับเขา
ความรู้สึกหอมหวานเหมือนกินสายไหมทั้งหวานทั้งนุ่มลิ้น
ยากที่จะผละออกจากกัน โดยองเริ่มผละหน้าออกเมื่อเหมือนจะขาดอากาศหายใจ
“หึ จูบเก่งเหมือนกันนิ”
“ผมเก่งกว่าที่พี่คิดไว้เยอะเลย”
“Let show me now”
แจฮยอนอุ้มคนตัวบางท่าเจ้าสาวก้าวขายาวตรงไปทางห้องนอนวางคนในอ้อมกอดลง
ต่างคนต่างถอดเสื้อผ้าออกพร้อมกระโจนเข้าหากันอย่างโหยหา กดจูบสูบวิญญาณแห่งราคะ
มือหน้าเฟ้นฟ้อนทั่วคนใต้ร่าง ผละจูบออกไล่ริมฝีปากลงมาตามลำคอระหง
ดูดทำรอยสีกุหลาบประปรายแสดงความเป็นเจ้าของ ปลายนิ้วบดคลึงสองจุกสีชมพูชูชัน
“อ๊ะ..อื้มม..”
พรึ่บ
โดยองพลิกตัวขึ้นมาแทนที่
กดสะโพกมนตรงกลางกายหนา พร้อมคลึงรอบส่วนอ่อนไหว
“พี่จะทำอะไร”
“ใครบอกว่าจะให้นายคุมเกมเด็กน้อย” ยกยิ้มอย่างผู้ชนะก่อน ยื่นมือไปด้านหลังสอดนิ้วชี้เข้าทางช่อทางรักสีหวาน
ขยับเข้าออกช้าๆ ท้าวแขนไปข้างหลังเพื่อให้คนตรงหน้าได้เห็นกลีบกุหลาบหวานช้ำที่เริ่มกลื่นกินนิ้วเรียว
“อะ…แจฮยอนอ่า..อะ..อ่า” เพิ่มนิ้วกลางเข้าไปอีกพร้อมเพิ่มจังหวะในการขยับ
สะโพกมนลอยขึ้นบนตักแจฮยอน ปากบางเผลอครางออกมาระงม จนคนนั่งมองทนไม่ไหว
กระชากพี่รหัสลงมาจากตักกดตัวบางจมไปกับเตียง สอดแท่งเนื้อยาวที่พร้อมเข้าช่องทางรักอย่างแรง
จนคนใต้ร่างนิ้วหน้าจุก
“พี่พลาดแล้วละ” สติขาดผลึ่ง
กระแทกกายอัดเข้ารัว จนเสียงหวานหวีด มือบางกำผ้าปูที่นอนจนยับ
แรงกระแทกของแจฮยอนไม่มีผ่อนลง มีแต่แรงขึ้นตามอารมณ์ของเจ้าตัวที่เหมือนไฟ
ที่โดนเชื้อเพลิงอย่างโดยองโหมจนมันปะทุ
“อะ…อะ..จุก…อืม..”
“หื้มม..พี่ว่าไงนะครับ”
พลิกร่างบางลงแนบเตียง
ดึงส่วนสะโพกขึ้นกระแทกความร้อนแรงลงไปอีก
“ซี้ดดด…พี่แม่ง”
“อ่ะ..อึก..อ่าห์…จะถึงแล้ว”
มือหน้ากอบความเป็นชายของโดยอง
ขยับมือรูดรั้งช่วยให้ฝัน แจฮยอนเร่งสะโพกอัดใส่ไม่ยัง จนเริ่มใกล้จะถึง
“อะ..อ่าห์”
“อ่าาา..”
แจฮยอนกระตุกอีดน้ำรักเข้าทางช่องสีหวานจนทะลักออกมา
พร้อมกับโดยองที่ปล่อยออกมาเหมือนกัน ทั้งสองล้มตัวลงนอนหอบในขณะที่ยังเชื่อมกันอยู่
“ลุกดิหนัก” ปากบางขมุบขมิบจนคนนอนทับกดจมูกสูดความหอมจากท้ายทอยบาง
แจฮยอนดันตัวขึ้นพร้อมกับรั้งสะโพกเข้ามาใกล้
“อีกรอบนะพี่ มันยังไม่หายปวดเลย”
“เห้ย อ่ะ…อ่าห์”
วรั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น